Elisabeth Weiffenbach

Elisabeth Weiffenbach is helaas overleden . Een deel van de collectie hebben de nabestaande naar ons gebracht. Wat wij zeer waarderen. Hieronder een stukje geschiedenis wat Eliabeth zelf heeft geschreven toen ze nog aan exposities deed.

"Als jong meisje wilde ik al naar de kunstacademie, maar in de jaren '50 werd dit beroep onserieus geacht. Toen ik in 1979, na een operatie, chronische pijnen kreeg, moest mijn leven anders worden ingedeeld. Na een periode van leren omgaan met de pijn, ben ik in 1981 begonnen met therapeutisch schilderen bij Caecillia Jansen. Enkele jaren later heb ik met veel plezier boetseerlessen gevolgd. Maar al spoedig bleek boetseren lichamelijk te zwaar. Ik ben met schilderen door gegaan en heb lessen gevolgd bij diverse Gooise kunstenaars. Zij hebben mij welliswaar een steuntje in de rug gegeven, maar uiteindelijk moet je het toch zelf doen. Aquarel is voor mij als medium het meest spannend. Het vergt een onafgebroken concentratie en dat heb ik vooral nodig om een tijd de pijnen niet te voelen ( zoals ook in de sauna van onze Fitnessclub). Ik streef er naar om kleur en voor alles, licht in mijn werk te brengen. Soms zijn mijn twijfels zo groot dat veel in de prullebak verdwijnt en ik dan een tijdlang niet meer schilder. Maar, zoals boven uitgelegd, heb ik de concentratie nodig, de inspiratie komt dan vanzelf. Bovendien is deze tentoonstelling een welkome aanleiding geweest om weer aan het werk te gaan."

Haar kunstwerken zijn zeker de moeite waard om eens een kijkje te nemen in onze winkel.